De schaduw van de zwarte hond

'Het boek biedt fijn materiaal om over te denken en tot je door te laten dringen. Vanwege de toegankelijke en didactische presentatie leest het prettig (als je het niet snapt: gewoon doorlezen, dan pak je de draad vanzelf weer op). Als individu of in een Multiloog- of Mad Studies-leesgroepje kun je er wijzer van worden. En misschien wel komen tot maatschappelijke actie, om wie weet heel gewone ouderwetse ggz-preventie op te baseren.' - Tijdschrift Deviant

'Voor psychiaters die hun professionele horizon over depressie niet enkel willen uitbreiden, maar ook als basis voor hun praxis willen gebruiken, is dit een onmisbaar boek. Het is een mijlpaal in de depressieliteratuur.' - Marc Calmeyn in Tijdschrift voor Psychiatrie

'Die sterke fixatie op het eigen ik, de dwang om alles uit jezelf te halen, is wijdverbreid. De ontevredenheid die daaruit voortkomt, kan zich verdiepen tot het gevoel een buitenstaander te zijn - dan is je "afstemming" op een elementair niveau verpest. En dan is de depressie nabij.' - Bert van den Bergh in Filosofie Magazine

'De analyse in De schaduw van de zwarte hond is een cultuurkritiek, zeker, maar een cultuurkritiek waarin een radicaal andere manier van kijken naar depressie besloten ligt. Of depressie begrijpen als afstemmingsstoornis leidt tot voortvarend inzicht in wat het is en hoe we ermee om moeten gaan, moeten we nog zien. In ieder geval is het een sympathiek idee, omdat het onze blik verruimt en daar behalve het depressieve individu ook zijn depressief-makende omgeving in opneemt.' - Wolter de Boer, Hard//hoofd

'Hij [Bert van den Bergh] beschrijft hoe we van onszelf een bv hebben gemaakt, waarin ieder aspect van ons leven succesvol moet zijn. Een ‘ultra-liberale’ wereld met uiteindelijk twee soorten mensen: winnaars en verliezers. Een andere mogelijkheid lijkt niet meer te bestaan. We moeten mobiel zijn, producent van ons eigen leven, consument voor de Markt en ook nog eens sociaal. Zo schetst Van den Bergh onze tijd. Het is bijna vreemd dat er niet-depressieve mensen bestaan in zijn wereld.' - Floris van der Pol, Nexus-instituut.nl

'Waar de meeste onderzoekers de oorzaak van de depressie ín het individu zoeken, zoekt Van den Bergh deze dus meer daarbuiten. En het leidt hem naar een fascinerende conclusie: “Depressie is in veel gevallen geen stemmingsstoornis, maar een afstemmingsstoornis.” ' - Scientias.nl

'Is er een andere weg, een oplossing voor de depressieve mens? Ja, die is er, zegt Van den Bergh, die hier ook uit eigen ervaring spreekt. In poëtische termen: "De oplossing is niet weggaan, maar ingaan, je laten gaan, precies daar waar je bent. Het leven is niet elders, er is geen elders." Een boek dat zeer te denken geeft.' - Jan van Hooydonk, Volzin

"Volgens mij is depressie niet iets wat van buiten komt, maar van binnen: we nemen allemaal deel aan een levensstijl die ons een verkeerde kant op duwt, aan een cultuur die depressogeen is, zoals ik dat noem. We leven in een ultra-liberale tijd. Sinds de jaren zestig hebben we het individu en zijn egoïsme steeds meer op de troon geplaatst, ons economisch systeem is hier op gebaseerd. We hebben eerst onszelf en daarna de markt bevrijd. Die markt heeft ons nu bij onze lurven." - Bert van den Bergh in Trouw (15 januari 2019)

'Ondanks de zo nu en dan pittige filosofische verhandelingen vond ik de inhoud van dit boek bijzonder waardevol. Het medisch model heeft voor mij zeker niet afgedaan. Wel biedt het de uitdaging om als zorgverlener met nieuwe aandacht af te stemmen op de patiënt als individu, en op het begrip depressie in het algemeen als fenomeen van onze tijd.' - Anne Onnink (De VVP)

'Het boek is heel interessant voor psychologen en filosofen die geïnteresseerd zijn in het denken over depressie die niet terugschrikken voor het lezen van theoretisch werk. De zienswijze van dit boek is verfrissend in een tijd waarin veel (populair)-psychologische boeken vooral gaan over neurobiologie en (toepassingen van) cognitieve gedragstherapie. Het is hard nodig dat ons vakgebied, de psychologie, zichzelf kritisch bevraagt en haar eigen paradigma’s blijft onderzoeken.' - Meesters in de Psychologie