De vrolijke wetenschap

De vrolijke wetenschap (1882) is een sleutelwerk in het oeuvre van Friedrich Nietzsche. Door Nietzsche zelf omschreven als een van zijn meest persoonlijke boeken, geldt de ‘gaya scienza’ als sluitstuk van zijn jaren als ‘vrije geest’ en luidt het de overgang in naar zijn latere werk.

Met de ‘vrolijkheid’ van de ‘wetenschap’ die Nietzsche hier presenteert, verwijst hij naar het leven, dat weer tevoorschijn komt vanonder de starheid van de overgeleverde begrippen. Maar die vrolijkheid heeft een keerzijde: een gevaarlijk gebrek aan vastigheid.

Al Nietzsches grondgedachten

De vrolijke wetenschap bevat vrijwel al Nietzsches grondgedachten: de eeuwige wederkeer, amor fati, het probleem van het nihilisme en uiteraard de dood van God. Daarmee is dit boek bij uitstek geschikt als kennismaking met het gedachtegoed van deze ongeëvenaarde denker.

Friedrich Nietzsche (1844-1900) is een van de invloedrijkste negentiende-eeuwse Duitse filosofen. Enkele werken: Ecce homo, Aldus sprak Zarathoestra, Voorbij goed en kwaad en De antichrist.